W ostatnich latach obserwujemy znaczący wzrost liczby pacjentów z chorobami autoimmunologicznymi, co stawia przed lekarzami nowe wyzwania w zakresie leczenia. Nowe badania naukowe dostarczają istotnych informacji na temat zastosowania terapii biologicznych w leczeniu ciężkiej astmy oraz wrzodziejącego zapalenia jelita grubego (WZJG). W niniejszym artykule przedstawiamy przypadek pacjentki, która była leczona jednocześnie ustekinumabem oraz benralizumabem, co może otworzyć nowe możliwości terapeutyczne dla osób z jednoczesnymi schorzeniami.
Przypadek kliniczny: historia pacjentki z WZJG i astmą
Pacjentka, 61-letnia kobieta, została zdiagnozowana z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego w 2016 roku. W 2021 roku rozpoczęła terapię biologiczną adalimumabem z powodu oporności na kortykosteroidy. W styczniu 2023 roku pacjentka została skierowana do specjalisty ds. ciężkiej astmy z powodu niewystarczającej kontroli objawów astmy, mimo stosowania maksymalnej terapii wziewnej. Pomimo leczenia, pacjentka doświadczała duszności, kaszlu nocnego oraz częstych zaostrzeń, co skutkowało wielokrotnym stosowaniem doustnych kortykosteroidów.
Diagnostyka i wprowadzenie terapii biologicznej
Po przeprowadzeniu szczegółowej diagnostyki, w tym endoskopii nosa, stwierdzono przewlekłe zapalenie zatok przynosowych z polipami nosowymi. W marcu 2023 roku pacjentka została skierowana do jednostki zajmującej się chorobami zapalnymi jelit w celu oceny możliwości jednoczesnej terapii biologicznej. Podjęto decyzję o zaprzestaniu stosowania adalimumabu i rozpoczęciu terapii ustekinumabem, ze względu na obawy dotyczące wpływu leczenia na kontrolę astmy.
Wyniki leczenia: znacząca poprawa stanu pacjentki
Po rozpoczęciu terapii ustekinumabem, pacjentka w maju 2023 roku rozpoczęła także leczenie benralizumabem. W ciągu kolejnych miesięcy zauważono znaczną poprawę stanu zdrowia. Pacjentka nie doświadczała już zaostrzeń wymagających hospitalizacji ani stosowania doustnych kortykosteroidów. Oba schorzenia były dobrze kontrolowane, a pacjentka zgłaszała poprawę jakości życia. Po 12 miesiącach terapii, obie choroby były stabilne, a pacjentka nie zgłaszała żadnych działań niepożądanych ani nieprawidłowości w wynikach badań laboratoryjnych.
Dyskusja: nowa jakość w terapii biologicznej
Badanie to dostarcza cennych informacji na temat możliwości jednoczesnego stosowania ustekinumabu i benralizumabu u pacjentów z chorobami autoimmunologicznymi. Dotychczasowe badania wskazują, że pacjenci z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego często doświadczają problemów z układem oddechowym, co może prowadzić do trudności w leczeniu. Ustekinumab, jako przeciwciało monoklonalne, działa na cytokiny IL-12 i IL-23, a benralizumab, poprzez blokowanie receptora IL-5, redukuje liczbę eozynofilów, co jest kluczowe w leczeniu astmy.
Podsumowanie i przyszłość terapii
Przypadek ten podkreśla znaczenie multidyscyplinarnego podejścia w leczeniu pacjentów z jednoczesnymi schorzeniami. W miarę jak rośnie liczba dostępnych terapii biologicznych, lekarze powinni rozważać możliwości ich łączenia, aby poprawić jakość życia pacjentów. Dalsze badania są potrzebne, aby lepiej zrozumieć długoterminowe skutki i bezpieczeństwo jednoczesnego stosowania biologicznych leków w terapii pacjentów z chorobami autoimmunologicznymi.
Bibliografia
Carriera Lorenzo, Barone Roberto, Ielo Simone and Coppola Angelo. Simultaneous treatment with benralizumab and ustekinumab in a patient with severe asthma and ulcerative colitis. Lung India : Official Organ of Indian Chest Society 2024, 42(1), 49-52. DOI: https://doi.org/10.4103/lungindia.lungindia_337_24.
